Τα πορφυρά πανιά - Aleksandr Grin

Διάλεξα 'Τα πορφυρά πανιά' χωρίς να ξέρω τίποτα για το βιβλίο και τον συγγραφέα του. Ο λόγος; Το εξώφυλλο! Ναι, συμβαίνουν κι αυτά αν και πίστευα ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είχα πέσει έξω στην επιλογή μου μια και οι εκδόσεις Κίχλη εκδίδουν εξαιρετικούς τίτλους. Και η τύχη ήταν ευτυχώς με το μέρος μου.

Η νουβέλα του ρώσου Aleksandr Grin είναι ένα λυρικό, ρομαντικό παραμύθι για μεγάλους το οποίο εκτυλίσσεται στην μυθική Γκρινλάντια, ένα τόπο βγαλμένο απ' τη φαντασία του συγγραφέα. Σαν τέτοιο λοιπόν μου φάνηκε, σαν τέτοιο μου έμεινε στο μυαλό. Διαβάζοντας το εκτενέστατο επίμετρο στο τέλος του βιβλίου πληροφορήθηκα μεταξύ άλλων πως το έργο αυτό έτυχε διαφόρων ερμηνειών, μια εκ των οποίων ήταν και η αλληγορική του σύνδεσή με την Ρωσική επανάσταση κάτι που ο Grin είχε αρνηθεί.

Πέρα όμως από αναλύσεις και εκτιμήσεις, το βιβλίο δεν είχε κάποια ιδιαίτερη πλοκή, η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, μια ιστορία αγάπης μεταξύ της φτωχής Ασσόλ και του πλούσιου Γκρέυ που βασίζεται στην προφητεία ενός παραμυθά που γνωρίζει την Ασσόλ σε παιδική ηλικία και της διηγείται αυτό που θα συμβεί στο μέλλον. Η Ασσόλ περιμένει τη στιγμή που το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα.

Αυτό που πραγματικά μου άρεσε στα Πορφυρά Πανιά (εκτός απ' το εξώφυλλο!) ήταν η ατμόσφαιρα και οι όμορφες περιγραφές. Δεν σας κρύβω όμως ότι παρόλο που επρόκειτο για μια μικρή σε έκταση ιστορία, πρόλαβα να βαρεθώ και λίγο.