Η γυναίκα με τα άσπρα - Wilkie Collins



‘Η γυναίκα με τα άσπρα’ του WilkieCollins πρωτοεμφανίστηκε στα περιοδικά Charles Dickens All the year round, Harpers journal όπου και δημοσιεύτηκε σε συνέχειες για ένα σχεδόν χρόνο (1859-1860) και εκδόθηκε τον Αύγουστο του 1860 σε τρείς τόμους. H ξαφνική συνάντηση του βασικού ήρωα, Γουόλτερ Χάρτραϊτ με τη μυστηριώδη γυναίκα ντυμένη στα άσπρα λέγεται ότι προέρχεται από ένα πραγματικό περιστατικό που συνέβη ένα απόγευμα του 1858 όταν ο Collins επέστρεφε σπίτι του συνοδευόμενος από τον αδερφό του Τσάρλς και τον ζωγράφο Μιλέ. Η γυναίκα που τους πλησίασε είχε μόλις δραπετεύσει από μια βίλα στο Regent's Park όπου την είχαν φυλακίσει παρά τη θέλησή της.
Πρόκειται λοιπόν για ένα κλασικό μυθιστόρημα στο οποίο η πλοκή  παρουσιάζεται από τη σκοπιά πολλών αφηγητών. Οι πρωτοπρόσωπες διηγήσεις των πρωταγωνιστών αλλά και άλλων δευτερευόντων χαρακτήρων δημιουργούν μια σκοτεινή ρομαντική ατμόσφαιρα που σε αιχμαλωτίζει μέχρι το τέλος του βιβλίου. Σίγουρα θα υπάρξουν κι αυτοί οι οποίοι ενδεχομένως να δυσανασχετήσουν με το συγκεκριμένο ύφος. Οι υπόλοιποι όμως θα ψυχαγωγηθούν στο έπακρο μέσα από ένα ρυθμό που επιβραδύνεται μονάχα από τον τρόπο γραφής που αν είχε μεταφερθεί στη σημερινή εποχή θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα πιο σύντομος και το βιβλίο με τη σειρά του θα περιλάμβανε αρκετά λιγότερες από τις 828 σελίδες του. ‘Η γυναίκα με τα άσπρα’ είναι ένα ποιοτικό page turner εποχής! Υπήρξαν μέρες που διάβασα διακόσιες σελίδες χωρίς ποτέ να πέφτω σε λιγότερες από ογδόντα.
Γράφοντας αυτά, θα παρατηρήσω πως μόνο προς το τέλος αισθάνθηκα ότι το μυστήριο της Άνν Κάθερικ θα μπορούσε να είχε τελειώσει μερικές δεκάδες σελίδες πιο πριν. Η αγγλική επαρχία αλλά και το Λονδίνο του 19 αιώνα, ο συμπαγής και δυναμικός χαρακτήρας της Μάριον Χάλκομπ, ο πληθωρικός και ραδιούργος κόμης Φόσκο, ο σκοτεινός Γουόλτερ Χάρτραϊτ, η εύθραυστη Λώρα Φέρλι και ο μοχθηρός σερ Πέρσιβαλ  μπλέκονται σε μια ιστορία που περιέχει φόνους, συνωμοσίες, κατασκοπία και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν όντως γράφτηκε πάνω από 150 χρόνια πριν …



Σχόλια

  1. Διάβασα το σπάνιο (πλέον) βιβλίο, έκδοσης 1962, του Γουίλκι Κόλλινς "Η γυναίκα με τ' άσπρα" με ειδικό δανεισμό για 5 μέρες από τη Βιβλιοθήκη. Η γλώσσα της μετάφρασης είναι αρκετά κουραστική και εξαιτίας της οι αναγνωστικοί μου ρυθμοί ήταν απίστευτα αργοί. Οι 555 (μεγάλου μεγέθους και πυκνογραμμένες) σελίδες του αντιστοιχούν μάλλον σε διπλάσιο αριθμό σημερινών βιβλίων.

    Δεν ήξερα καν την ύπαρξή του -ή έτσι τουλάχιστον νόμιζα- κι άρχισα να το ψάχνω επίμονα.
    Aρχίζοντας λοιπόν το διάβασμά του, είχα διαρκώς την αίσθηση ότι τα ονόματα μου είναι οικεία, παρόλο που δεν είχα διαβάσει το βιβλίο πριν. Στο τέλος θυμήθηκα με έκπληξη ότι στα παιδικά μου χρόνια, εκτός από "Το σπίτι των ανέμων", παρακολουθούσα τα καλοκαίρια την πρωινή ραδιοφωνική σειρά "Λάουρα". Εκ των υστέρων συνειδητοποίησα ότι ήταν βασισμένη σ' αυτό το βιβλίο.

    Καθώς βυθιζόμουν στο γοητευτικό σύμπαν του Κόλλινς, τόσο χαιρόμουν τους εξαιρετικά ψυχογραφημένους χαρακτήρες του, με ιδιαίτερη προτίμηση στο γεροπαράξενο και εκκεντρικό στις (υιοθετημένες) συμπεριφορές του Φρέντερικ Φαίρλι.
    Τι βιβλίο κι αυτό! Τα έχει όλα: πλοκή, μυστήριο και έρωτα και... και... και..
    (Καπάκι διάβασα και τη δική του, επίσης ενδιαφέρουσα, "Φεγγαρόπετρα".)

    Χαίρομαι που το ανακαλύψατε. Μήπως εξάπτει, εκτός από τη δική μου, και τη δική σας φαντασία το "Άρμαντέιλ";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βιβλίο πρέπει να είναι ακόμα εξαντλημένο γιατί οι εκδόσεις 'Ηλέκτρα' έκλεισαν, το είχα βρει σε ένα καλάθι με ολίγα ευρώ! Δεν το ήξερα αυτό για την 'Λάουρα'. Όσο για το 'Αρμαντέιλ' σαφώς και βρίσκεται στον τεράστιο πλέον - αυτή δεν είναι λίστα, σεντόνι είναι - κατάλογο με τα αδιάβαστα βιβλία που ανανεώνω συνεχώς.Αν το διαβάσετε πρώτη, θα περιμένω τη γνώμη σας. Όσοι το έχουν κάνει πάντως, έχουν αποζημιωθεί ..

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου