Η καρδιά του σκότους - Joseph Conrad

 

Εδώ έχουμε κλασική περίπτωση αγαπημένου συγγραφέα και αγαπημένης θεματολογίας. Η καρδιά του σκότους είναι τόσο καλογραμμένη, τόσο ισορροπημένη, τόσο γεμάτη από εικόνες, μυρωδιές, αισθήσεις, η καρδιά του σκότους είναι τόσο κλασική όσο και σύγχρονη που δεν μου μένουν και πολλές λέξεις για να την περιγράψω αφού καλύτερα θα ήταν να την ξαναδιαβάσω. Είναι από αυτά τα βιβλία που δεν μπορείς να αφαιρέσεις τίποτα, εξαιρετική και η μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου, είναι από τα κείμενα που σε κάνουν να απορείς για τόσα και τόσα άλλα βιβλία που έχεις διαβάσει. Ναι, είναι τόσο καλό!

Ο Μάρλοου εξιστορεί το ταξίδι του στο Κονγκό, γεμάτο από άγριες φυλές και εποίκους, εκεί όπου μ' ένα ατμόπλοιο διαπλέει ένα ποτάμι προκειμένου να φτάσει σ' ένα σταθμό μιας εταιρείας η οποία διακινεί ελεφαντόδοντο κι όπου ο υπεύθυνος του σταθμού αυτού, ο κύριος Κουρτς δεν επικοινωνεί πλέον μ' αυτήν. Εξιστορεί και τη ναυτική ζωή κάτι που ο ίδιος ο Conrad γνώριζε από πρώτο χέρι.

Εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, εκμετάλλευση των ντόπιων, φυλετικές διακρίσεις, κλοπές, φόνοι, μάχες με τους ιθαγενείς στο φόντο, κι ο ίδιος ο Μάρλοου να παρατηρεί, να σκέφτεται, να βιώνει όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση όντας κι αυτός μέσα σ' αυτή, συντηρώντας την με τη συμμετοχή του σ' αυτή την αποστολή. Μεταγενέστερες αναλύσεις μιλάνε για την ήπια προσέγγιση στο θέμα της αποικιοκρατείας και έναν υποφώσκοντα ή -βόσκοντα, μου κάνουν αμφότερα, ρατσισμό. Δεν θα έλεγα ότι θα στεκόμουν σ' αυτά, δεν μ' άφησε καν το υπέροχο κείμενο να τα αναλογιστώ, ή αν θέλετε να τα συνειδητοποιήσω, απλώς τα αναφέρω επειδή τα βρήκα στο διαδίκτυο όταν έριχνα ματιά στο τι γράφεται για αυτό το βιβλίο. 

Προτεινόμενο με πολλά αστέρια, ιδανικό επίσης για όσους ασχολούνται με τη συγγραφή.