Τηλεφωνήματα - Roberto Bolaño

 

Σ' αυτή την πρώτη συλλογή με διηγήματα του Bolaño (Llamadas telefónicas, 1997), κι ενώ έχει προηγηθεί η ανάγνωση βιβλίων του όπως Οι άγριοι ντετέκτιβ, το 2666, το Παγοδρόμιο, Πουτάνες φόνισσες, συνάντησα γνώριμες θεματικές του Χιλιανού συγγραφέα, 15 διηγήματα (ισπανική έκδοση) τα οποία μοιάζουν τα περισσότερα να συμβαίνουν γύρω απ' τον ίδιο, και σίγουρα εν μέρει θα είναι, γραφή κοφτή, πλοκή χωρίς σκαλώματα, χωρίς φτιασίδια, λιτή, ιστορίες οι περισσότερες με ενδιαφέρον αν και κάποιες φορές με αυτό το στυλ να κουράζει κάπως. Ιδιαίτερα αν πιάσει κανείς και τα διαβάσει το ένα πίσω απ' το άλλο. Έτυχε να συνδυάζω τα Τηλεφωνήματα με άλλο βιβλίο κι αυτό βοήθησε.

Το βιβλίο είναι ουσιαστικά χωρισμένο σε τρία μέρη, στο πρώτο το οποίο έχει τίτλο τον ίδιο με το βιβλίο, έχει να κάνει με ιστορίες που αφορούν συγγραφείς, ποιητές, στο δεύτερο με τίτλο Ντετέκτιβ, το μαντεύετε νομίζω, αλλά όχι ακριβώς, ιστορίες με ντετέκτιβ, δολοφόνους, μπάτσους και στο τρίτο με διηγήματα όπου πρωταγωνιστούν γυναίκες. Ξεχωρίζει για μένα το πρώτο διήγημα, το 'Σενσίνι', όπου ένας φτασμένος συγγραφέας αλληλογραφεί μ' έναν νεότερο και άπειρο με θέμα τους διαγωνισμούς διηγημάτων και τη λογοτεχνία. Επίσης μου άρεσαν πολύ 'Η Κάμπια', η σχέση ενός φοιτητή με έναν περιθωριακό τύπο που συναντάει σ' ένα πάρκο και το 'Τζοάνα Σιλβέστρι', η ιστορία μιας πορνοστάρ με έναν διάσημο συνάδελφό της χτυπημένο από το AIDS.