Γραμματική των γλωσσών της Βαβέλ - Jürgen Buchmann

 

Τελειώνοντας την Γραμματική των γλωσσών της Βαβέλ του Jürgen Buchmann, αναρωτήθηκα αν αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν τα κείμενα ή το πλαίσιο και η ιστορία που το συνοδεύει: ο Μάρκο Πόλο, ένα χαμένο βιβλίο που βρίσκουν επτά αιώνες αργότερα, αλήθειες και φαντασία του συγγραφέα, παραλληλισμός με τις Αόρατες Πόλεις του Καλβίνο ...

Το ίδιο το βιβλίο, τώρα, είναι γριφώδες. Δεν αρκεί μια ανάγνωση σε κάθε μια από τις 34 ενότητές του προκειμένου να αντιληφθεί ο καθένας αυτά που είναι σε θέση να αντιληφθεί! Αν μπορούσα να συνοψίσω αυτές τις λίγες μα πυκνές σε νοητικό περιεχόμενο σελίδες θα έλεγα ότι ο συγγραφέας αναλύει τη έννοια της γλώσσας γενικότερα έχοντας σαν καμβά την ιδιοφυία του Μάρκο Πόλο.

Στην Γραμματική του Buchmann η γοητεία των κειμένων αναδεικνύεται μέσα από πολλαπλές αναγνώσεις. Όταν ένα βιβλίο έχει μικρή έκταση, όσο παράξενο, φορές στριφνό κι άλλες επιδεικτικά απλοϊκό μπορεί να σου φαίνεται, στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα βρίσκεις το μαξιλάρι που σου προσφέρει το μικρό μέγεθος. Αυτό σε βοηθάει έτσι ώστε να διερευνήσεις το περιεχόμενο, να διαβάσεις τις αναλύσεις γι αυτό και εν τέλει να ευχαριστηθείς μια διαφορετική εμπειρία την οποία ενδεχομένως να μην ολοκλήρωνες αν μπροστά σου είχες να 'χαθείς' μέσα σε υπερδιπλάσιες σελίδες.

Αν πάλι δεν έχεις έτσι κι αλλιώς μια τέτοια διάθεση θα το αφήσεις γρήγορα στην άκρη για να ξεκινήσεις κάτι πιο συμβατικό.