Το δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού - Jorge Galán

Μαγικός ρεαλισμός, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ. Οι αναγνωστικές μου περιπλανήσεις έχουν σημαδευτεί από τα Εκατό χρόνια μοναξιάς και τον Έρωτα στα χρόνια της χολέρας, βιβλία που διάβασα όταν ήμουν είκοσι χρονών και τα οποία μου θύμισε 'Το δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού' του Χόρχε Γκαλάν. Θα ήταν άδικο ίσως να το συγκρίνω με εκείνα, πάνε άλλωστε τόσα χρόνια και τόσα βιβλία που λίγο τα θυμάμαι. Κι όμως αυτό το χαρακτηριστικό στυλ του Μάρκες μου ήρθε ξανά στο νου αλλά αυτή τη φορά δεν ήταν αρκετό για να μου προκαλέσει ιδιαίτερα συναισθήματα ούτε κάποια έντονη αναγνωστική απόλαυση μια και αφότου γύρισα την τελευταία σελίδα κι έκλεισα το βιβλίο άρχισα να 'απομακρύνομαι' γοργά από όσα είχα διαβάσει αναζητώντας το επόμενό μου ανάγνωσμα.

Σε καμιά περίπτωση το βιβλίο δεν είναι κακό (εξαιρετική όπως πάντα η μετάφραση του Α. Κυριακίδη), τα μαγικά στοιχεία είναι ευπρόσδεκτα, η αφήγηση του εγγονού της γιαγιάς Μαγδαλένα που κυριαρχεί αλλά και αυτές άλλων προσώπων δημιουργούν την ροή μιας οικογενειακής ιστορίας που θα σε μεταφέρει αβίαστα μέχρι το τέλος, ένα τέλος που άφησα σαν να είχα διαβάσει ένα γλυκό παραμύθι για ενήλικες αλλά τίποτα παραπάνω.