Στρατιώτες της Σαλαμίνας - Javier Cercas

Μετά τον 'Ένοικο' και τους 'Νόμους των συνόρων' διάβασα το καλύτερο ομολογουμένως από αυτά τα τρία βιβλίο του Cercas, το οποίο, έχοντας για μια ακόμη φορά σαν χαρακτηριστικό την άμεση, απλή αλλά και συνάμα όμορφη γραφή του ισπανού συγγραφέα αλλά και έναν ρυθμό που σε μεταφέρει γρήγορα από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, αναφέρεται σε ένα επινοημένο συμβάν κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου με πρωταγωνιστή τον Rafael Sánchez Mazas, έναν λόγιο υπέρμαχο του φασισμού και έναν απλό στρατιώτη της αντίπαλης πλευράς που του χαρίζει την ζωή. Ο ίδιος ο συγγραφέας παρουσιάζεται ως ο αφηγητής προσθέτοντας στο πρόσωπό του και την ιδιότητα του δημοσιογράφου.

Κι εκεί που νομίζει κανείς ότι το βιβλίο ετοιμάζεται να κάνει κάποια κοιλιά, γίνεται μια θεαματική αλλαγή που ανανεώνει το ενδιαφέρον, πόσο μάλλον όταν σ'αυτήν εμφανίζεται και ο Roberto Bolaño. Aυτό που διαφαίνεται σ' αυτήν την φανταστική ιστορία που κάθε άλλο παρά για τέτοια δε μοιάζει - ο αναγνώστης έχει την εντύπωση ότι διαβάζει για αληθινά γεγονότα - είναι οι αναζητήσεις, οι ανησυχίες του συγγραφέα προκειμένου να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα: τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός μυθιστορήματος με θέμα το συμβάν που έφτασε στ' αυτιά του από τον γιο του Sánchez Mazas. Kι αυτή πιστεύω είναι η πιο γοητευτική πλευρά του μυθιστορήματος.

Υ.Γ.: Επιστρέφοντας έπειτα από καιρό – νομίζω περίπου ένα χρόνο – στην ανάγνωση ξενόγλωσσου βιβλίου, έχω να παρατηρήσω ότι το συγκεκριμένο διαβάζεται εύκολα από κάποιον με ένα καλό επίπεδο στα ισπανικά.