Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων - Jean-Michel Guenassia



- Λοιπόν, πως σου φάνηκε;
- Μαγικό
- Τι εννοείς;
- Είναι μαγικό να διαβάζεις ένα βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος, να μην θέλεις να το αφήσεις και να σε ικανοποιεί σε τέτοιο βαθμό που να φτάνεις ύστερα από επτακόσιες σελίδες να σκέφτεσαι ότι θα διάβαζες άλλες εκατό.
- Ναι αλλά από ουσία;
- Εξαρτάται τι ζητάς. Δεν έχει ανάλυση κοσμοθεωριών ή αποσπάσματα διδακτισμού.
- Έτσι όπως το λες μοιάζει να κατηγορείς τα βιβλία που τις έχουν.
- Όχι, δεν κατηγορώ τίποτα. Έκαστος στο είδος του. Ο Γκενασιά έφτιαξε ένα ποιοτικό μυθιστόρημα ευρείας απήχησης που κατορθώνει να δώσει το στίγμα της μεταπολεμικής περιόδου μέσα από την ιστορία του Μισέλ και των φίλων του που έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα αυταρχικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης.
- Και η μαγεία;
- Δεν σε έπεισα ε; Πρέπει να το διαβάσεις για να το καταλάβεις. Αν θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει ένα αδόκιμο ίσως όρο, θα έλεγε πως είναι ένα γλυκόπιοτο βιβλίο.
- Έμπλεξες τα σταφύλια με τις λέξεις, έκανες το κείμενο διάλογο και θες να σε παίρνουν και στα σοβαρά;
-Εγώ;
(μην παραλείψετε να ακούσετε το παρακάτω medley!)

Σχόλια

  1. Βρήκα εκπληκτικές τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου με την ...κοπτορραπτική στις φωτογραφίες των ανεπιθύμητων στο καθεστώς. Θα μπορούσαν να είναι ένα διήγημα από μόνες τους.

    Εσένα πώς σου φάνηκαν, ντίαρ Σπύρο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ... κι είχα την αίσθηση ότι πράγματι θα μου άφηνες κάποιο σχόλιο σ' αυτή την ανάρτηση. Εμένα αγαπητή μου Rosa δεν με εντυπωσίασε τόσο το θέμα της κοπτορραπτικής επειδή το είχα συναντήσει σε άλλο ένα βιβλίο που διάβασα φέτος (The Tsar of love and techno του Anthony Marra- πολύ καλό!)χωρίς βέβαια να πρόκειται για μια παρόμοια ιστορία. Και μπορώ να σου πω ότι ήταν το μόνο σημείο που θα ήθελα να ήταν κάπως διαφορετικό για αυτόν ακριβώς το λόγο! Όμως σίγουρα δεν ήταν αρκετό για να μου μειώσει την εντύπωση. Η λέσχη είναι ένα έξοχο βιβλίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου