Η Γυναίκα της Άμμου - Kōbō Abe

Δεν θα ήταν λάθος να πει κανείς ότι η άμμος διεκδικεί τη θέση ενός ακόμη χαρακτήρα στο βιβλίο του Άμπε. Διαβάζοντας τη 'Γυναίκα της Άμμου' υπήρξαν αρκετές στιγμές που δεν μπορούσα κι εγώ όπως και ο πρωταγωνιστής να τη βγάλω από πάνω μου. Σαν να ήθελα σηκώνοντας εαυτόν από την καρέκλα να τινάξω τα ρούχα μου, να σιγουρευθώ με τη γλώσσα μου ότι δεν υπήρχε στο στόμα μου, ότι δεν είχε μείνει στα μαλλιά μου. Αλλά η άμμος δεν είναι η μόνη που συμβάλλει στη ζοφερή ατμόσφαιρα του βιβλίου. Το τοπίο, ένα χωριό που είναι χτισμένο σε αμμόλοφους και οι τεράστιες τρύπες που λειτουργούν σαν φράγματα προστατεύοντας τον οικισμό, καίγεται κάτω από τον ήλιο, μαστιγώνεται από τις αμμοθύελες, καλύπτεται απ' την ομίχλη.

Μέσα σε μια από αυτές τις κοιλότητες θα βρεθεί και ο εντομολόγος Niki Jumpei ο οποίος αναζητώντας ένα νέο είδος σκαθαριού θα παγιδευτεί από τους ντόπιους και θα αναγκαστεί να συμβιώσει με μια γυναίκα φτιαρίζοντας άμμο με αντάλλαγμα νερό και φαγητό.

Το κείμενο, γραμμένο το 1962, διατηρεί μια φρεσκάδα και μια εσωτερικότητα που στα μάτια μου το κάνει γοητευτικό, ολίγον καφκικό - αναμφίβολα στα συν του - και αρκετά ενδιαφέρον μια και από τις σελίδες του ξεπηδούν οι σχέσεις εξουσίας, οι ταξικές ανισότητες και η αδίστακτη ανθρώπινη φύση. Προτεινόμενο!