2666 - Roberto Bolaño

Δύσκολο να πεις δυο λόγια (δυο λέω συνήθως) γι αυτό το βιβλίο, από πού να το πιάσεις και που να τ’ αφήσεις. Πριν το ξεκινήσω το αντιμετώπιζα με ένα δέος λόγω φήμης, όγκου και γλώσσας. Στον πρόλογο διαβάζω ότι οι συγγενείς του συγγραφέα αποφάσισαν να το εκδώσουν ως έχει παρά το γεγονός ότι ο ίδιος το θεωρούσε πέντε διαφορετικές ιστορίες. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κοινά στοιχεία αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να τις δει κανείς και ως αυτοτελή κείμενα.

Το ‘2666’ είναι μια λογοτεχνική περιπέτεια. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για την κάθε ιστορία γιατί όπως συνέβη και στην περίπτωση μου θα μ’ άρεσε αυτός ή αυτή που θα το πιάσει να μη γνωρίζει και πολλά πράγματα. Μέσα σ’ αυτό το έπος της σύγχρονης λογοτεχνίας θα διακρίνει κανείς τις εμμονές του Roberto Bolaño, την τεράστια γνώση του και πάνω απ’ όλα μια ποικιλία από γραφές – πλούσια, διαφοροποιείται όταν το σκηνικό μεταφέρεται στην Λατινική Αμερική χρησιμοποιώντας τοπικούς ιδιωματισμούς και επανέρχεται σε σχεδόν κλασικά ισπανικά όταν τα τεκταινόμενα διαδραματίζονται στην Ευρώπη- και περιεχόμενο – φιλοσοφικό, αστυνομικό, ιστορικό, ερωτικό – που αναπτύσσεται μέσα από πάρα πολλά πρόσωπα, τα οποία με κάποιο μαγικό τρόπο δεν μπερδεύονταν μεταξύ τους στο μυαλό μου. Το βιβλίο σε ωθεί να το διαβάσεις μονορούφι παρά τις 1100 τόσες σελίδες του και να κάτσεις να ασχοληθείς εκτός απ’ τις ίδιες τις ιστορίες, με πράγματα όπως ο ρυθμός του κειμένου και  η ανάπτυξη των προτάσεων, εν γένει με το ιδιαίτερο, μοντέρνο στυλ του συγγραφέα. Είναι σαν μια μελέτη της σύγχρονης λογοτεχνίας στον 21^ο αιώνα που θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα, σχεδόν πιεστικά (!) σε κάθε βιβλιόφιλο. Χωρίς αμφιβολία το πιο ενδιαφέρον αλλά και το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει φέτος.

(Και να σκεφτεί κανείς ότι το βιβλίο αυτό δεν κατάφερε να πουλήσει πάνω από χίλια αντίτυπα με αποτέλεσμα να μην γίνει επανεκτύπωση και να εξαντληθεί στην Ελληνική αγορά !!!)