Κανείς δεν θέλει να πεθάνει - Κατερίνα Μαλακατέ

 

Γνώρισα την Κατερίνα Μαλακατέ μέσα από το εξαιρετικό της ιστολόγιο 'διαβάζοντας', την αντίστοιχη βιβλιοφιλική ομάδα στο facebook, αλλά και από διηγήματα της που έχουν δημοσιευτεί ή/και εκδοθεί.

Το 'Κανείς δεν θέλει να πεθάνει' είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, μια νουβέλα όπου το φανταστικό μπλέκεται με το πραγματικό, μια ιστορία που μιλάει για τον θάνατο, την θρησκεία, τον έρωτα, τους λαθρομετανάστες.

Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, πυκνό. Άλλοτε σε παρασύρει να το διαβάσεις μονορούφι και άλλοτε είναι στιγμές που επιστρέφεις σε κάτι που μόλις διάβασες για να το σκεφτείς ή ακόμα και να το υπογραμμίσεις. Δεν διαβάζω πια συχνά Ελληνική λογοτεχνεία για τον εξής λόγο: αισθάνομαι πολύ κοντά σ' αυτά που γράφουν, ιστορικά, 'τοπικά' και θέλω συνεχώς να βρίσκομαι σε άλλες χώρες, κοινωνίες, φυλές γιατί μ αυτό τον τρόπο εμπνέομαι σ' αυτή τη φάση της ζωής μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι σνομπάρω ούτε ότι είμαι απόλυτος. Είναι θέμα προτιμήσεων και λόγω της συγγραφής, 'δρόμων' που με παρασέρνουν καθώς προσπαθώ να εξελίξω τα κείμενα μου. Στο βιβλίο αυτό υπάρχει η ισορροπία που επιθυμώ να έχει ένα ελληνικό μυθιστόρημα του 21 αιώνα. Μου έλλειψε μονάχα λίγη έκταση παραπάνω γιατί απλά μου άρεσε και δεν μου έφτασε.

Αν λοιπόν αυτή είναι η αρχή για την εκδοτική παρουσία της Κατερίνας Μαλακατέ στην λογοτεχνία, είμαι βέβαιος ότι η συνέχεια θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα ...