Ο Ανίκητος - Stanisław Lem

 

Τι βιβλίο κι αυτό του Λεμ! Δεν θα έλεγα ότι με ξετρελαίνει η λογοτεχνία του φανταστικού, δεν την κυνηγάω. Την προτιμώ ζοφερή, υπαινικτική, υπερβατική - έχουμε και απαιτήσεις - κι εδώ συναντάμε έναν απ' τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ή αν θέλετε τους δικούς μου αγαπημένους. Το 'Σολάρις' είναι ένα απ' τα βιβλία που εύκολα θα μου ρθουν στο μυαλό όταν κάποιος με ρωτάει γι αυτό το είδος της λογοτεχνία, τι λέω, μάλλον το πρώτο που μου 'ρχεται. Αλλά ας γράψω για τον 'Ανίκητο' σε μετάφραση Ναούμ Θεοδοσιάδη, γιατί παρασύρθηκα. Και με τον 'Ανίκητο' παρασύρθηκα. Η πλοκή είναι φαινομενικά απλή: ο Ανίκητος είναι ένα διαστημόπλοιο το οποίο προσεδαφίζεται στον πλανήτη Ρέγκις ΙΙΙ προκειμένου το πλήρωμά του να διερευνήσει τα αίτια της εξαφάνισης ενός άλλου διαστημόπλοιου, του 'Κόνδωρ', το οποίο εξαφανίστηκε σε μια προγενέστερη αποστολή. Κι εδώ αρχίζουν οι υπέροχες περιγραφές του Λεμ, οργιάζει η φαντασία του μ' έναν υπαινικτικό τρόπο - τι έγραψα πάλι! - βλέπεις τον πλανήτη να ξεδιπλώνεται μπροστά σου, ενώ πέρα από τις περιγραφές παρακολουθείς τον ήρωα, τον πλοίαρχο Ρόχαν με τις φιλοσοφικές του ανησυχίες να έρχεται αντιμέτωπος με μια ιδιότυπη εξωγήινη απειλή.

Τι να σας γράψω άλλο; Πιο βατό απ' το Σολάρις, εξίσου ενδιαφέρον, πιο γηίνο αν και εξωγήινο. Προτεινόμενο, σίγουρα απ' τα καλύτερα μου φετινά, περσινά και προπέρσινα. Αλλά: το καταλάβατε ήδη, είμαι τρελός φαν του Λεμ!