Ο Μάστορας - Bernard Malamud

 

Ναι, το πρόβλημα σ' αυτό το βιβλίο του Malamud είναι ότι στο μεγαλύτερό του μέρος ασχολείται με τη ζωή του Γιακόβ, του ήρωά του, στη φυλακή. Παραπάνω από το μισό, ολόκληρο είναι 400 σελίδες. Κι αυτό με κούρασε σε σημείο να θέλω να προσπεράσω κάποια κομμάτια τα οποία ουσιαστικά ήταν επαναλήψεις γεγονότων, θεωριών, καταστάσεων. Εν ολίγοις θα έβγαζα άνετα 100 σελίδες και πιστεύω ότι το βιβλίο θα ήταν ακόμα πιο έντονο, πιο ενδιαφέρον και ισορροπημένο. Θα μου πείτε και συ ποιος είσαι για να κρίνεις έναν συγγραφέα αυτού του μεγέθους. Βασικά κανείς, ό,τι γράφω είναι οι εντυπώσεις ενός αναγνώστη ο οποίος ύστερα από πολλά χρόνια έχει κάποιες προτιμήσεις και σίγουρα κάποιες παραξενιές.

Όταν ξεκίνησα να διαβάζω τον 'Μάστορα' (σε μετάφραση Κατερίνας Σχινά) είχα ενθουσιαστεί. Μου θύμισε κλασικό μυθιστόρημα άλλων επόχων. Επίσης περιείχε πληροφορίες για τους Έβραιους που ζούσαν στη Ρωσία τις οποίες δε γνώριζα. Προσθέστε και το γεγονός ότι η ιστορία βασίζεται σε υπαρκτό πρόσωπο, τον Mέντελ Μπέλλις ο οποίος κατηγορήθηκε για τη δολοφονία ενός αγοριού, Χριστιανού, γεγονός που στάθηκε ως αφορμή για πογκρόμ εναντίων των Εβραίων - όλα αυτά το 1911.

Κάθε άλλο παρά αδιάφορο λοιπόν μ' άφηνε η ανάγνωσή του - ο Γιακόβ ως ήρωας αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τη θρησκεία του, περνάει τα πάνδεινα από τους δυνάστες του, συκοφαντείται ξανά και ξανά, δείχνει απίστευτη δύναμη στο να αντιμετωπίσει ότι του προκύπτει κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του - αλλά όπως έγραψα πιο πάνω, ο τρόπος που εξελίχθηκε με έκανε να δυσανασχετήσω σε κάποια σημεία αλλοιώνοντας τελικά την αρχική εντύπωση. 

 

ΥΓ: Το βιβλίο το έφαγε ο σκύλος της καλής φίλης που μου το δάνεισε. Μη ρωτάτε ποια, δε θα σας πω.