Η υπόσχεση της αυγής - Romain Gary

 'Η υπόσχεση της αυγής' είναι ένα βιβλίο από εκείνα που δύσκολα θα ξεκινήσεις και δε θα θες να τελειώσεις ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα. Δεν το κατάφερα γιατί δεν υπήρχε χρόνος, αλλά θα μπορούσα κάλλιστα μια και το μυθιστόρημα του Γκαρύ ρέει, φορές φορές δε σ' αφήνει να πάρεις ανάσα με τα γεγονότα να διαδέχονται το ένα το άλλο, άλλες δε ο ρυθμός επιβραδύνεται τόσο ώστε να είσαι σε θέση να αναλογιστείς αυτά που σκέφτεται ο ήρωας, ουσιαστικά ο ίδιος ο συγγραφέας μια και το βιβλίο είναι εν πολλοίς αυτοβιογραφικό, για τον πόλεμο, τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μητρική αγάπη.

Η μητέρα του ήρωα έχει εμμονή με την Γαλλία. Θεωρεί ότι σ' αυτή τη χώρα πρέπει να μεταναστεύσει απ’ την Πολωνία μαζί με τον γιο της προκειμένου ο τελευταίος, να διαπρέψει, να γίνει όλα αυτά που εκείνη θα ήθελε και που τριβελίζουν το μυαλό της. Ο Γκαρύ κατατρύχεται από τον τρόπο με τον οποίο αναθράφηκε, οι επιθυμίες της μητέρας του τον ακολοθούν παντού και σε μεγάλο βαθμό σύμφωνα με αυτές πορεύεται. Ο Γκαρύ έχει αρκετό χιούμορ, υπάρχουν στιγμές που θα γελάσετε αλλά και θα συγκινηθείτε, καθώς επίσης και στιγμές όπου θα αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να έχει περάσει από σαράντα κύματα στη ζωή του και να έχει παραμείνει ζωντανός αν και ολίγον ταλαιπωρημένος.

'Η υπόσχεση της αυγής' είσαι σαν να 'διαβάζεις' μια καλοστημένη ταινία. Μου άρεσε.