Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος - John Fante

 

 

 

Πρόσφατα είδα ένα σχόλιο σε δικό μου σχόλιο: κάποιος μου έλεγε ότι δεν άντεχε άλλο να του κατηγορούν τις γάτες. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Δεν είχα πει τίποτα, απλώς είχα εκφράσει την επιθυμία να αποκτήσω τον σκύλο που υπήρχε στη φωτογραφία και που είχε στο στόμα του ένα βιβλίο σχετικό με γάτες!Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το βιβλίο του Φάντε; Πρώτον έχω αδυναμία στους σκύλους - και πριν σπεύσετε, κανένα θέμα με τις γάτες, γούστα είναι αυτά - και δεύτερον σε τι άλλο; τη λογοτεχνία βεβαίως βεβαίως.

Αν τώρα αυτή (η λογοτεχνία, ντε!) ζει σε ένα βιβλίο με ήρωα έναν σεναριογράφο του Χόλιγουντ που περνάει κρίση και θέλει να βρει τρόπο να εξαφανιστεί προς Ιταλία μεριά από όπου και κατάγεται, αφήνοντας πίσω τέσσερα παιδιά που έχουν μεγαλώσει και αμφισβητούν τους γονείς τους, τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως θα περάσω ευχάριστα. Προσθέστε και τον ιδιόρρυθμο σκύλο που μόνο αμελητέος δεν είναι, την εποχή, δεκαετία του '60 και τέλος τον συγγραφικό οίστρο του Φάντε που διανθίζει με χιούμορ και βάθος την κοφτή γραφή του και έχετε ένα βιβλίο που συμπιέζει σε λίγες σελίδες την έντονη γεύση ενός καλοφτιαγμένου μυθιστορήματος. Εξαιρετικό θεωρώ και τον τρόπο που το τελειώνει. Δεν θα σας πω.

Προτεινόμενο λοιπόν σε εσάς που διαβάσατε ετούτες τις λίγες γραμμές  - όσο για μένα, βρίσκομαι ήδη σε αναζήτηση του επόμενου βιβλίου του.