Παγοδρόμιο - Roberto Bolaño

... και το δεύτερο ανάγνωσμα των διακοπών ήταν το άκρως γοητευτικό 'Παγοδρόμιο' του Χιλιανού συγγαφέα, που δεν το κρύβω, είναι απ' τους αγαπημένους μου. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα μια και πλανάται από το ξεκίνημα του βιβλίου το ενδεχόμενο μιας δολοφονίας αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο Μπολάνιο ξεδιπλώνει την ιστορία του μέσα από τους τρεις κύριους χαρακτήρες - έναν ποιητή, έναν συγγραφέα παύλα επιχειρηματία και ένα δημόσιο διοικητικό στέλεχος - δε θα θυμίσει ένα συμβατικό βιβλίο αυτού του είδους. Κι εκεί βέβαια βρίσκεται ένα μεγάλο μέρος της γοητείας του. Δεν θα έλεγα ότι διαβάζω αστυνομικά μυθιστορήματα, μάλλον τα αποφεύγω, οπότε δεν είμαι και ο πλέον κατάλληλος για να μιλήσω για αυτά. Κοινώς, η παραπάνω εντύπωση μπορεί και να είναι λανθασμένη.

Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως, οι εναλλαγές στις αφηγήσεις των κυρίων προσώπων που αρκετές φορές μου έδιναν την εντύπωση ότι θα μπορούσαν να είναι το ίδιο και το αυτό, οι επιμέρους ιστορίες που συνθέτουν το παρελθόν και το παρόν του καθενός  καθώς και τα σημεία στα οποία συγκλίνουν με πιο σημαντικό ίσως την όμορφη πατινέζ Νούρια, συνθέτουν ένα ανάγνωσμα που δε σου αφήνει περιθώρια να βαρεθείς ή να το παρατήσεις παρά μονάχα όταν θα γυρίσεις την τελευταία σελίδα. 

Υ.Γ.: Διαβάζεται μια χαρά και στα ισπανικά για όσες κι όσους έχουν ένα καλό επίπεδο.