Λοιπόν, θα πάψεις σε παρακαλώ; - Raymond Carver

Στον ίδιο τόμο με τον ‘Καθεδρικό ναό’ και τους ‘Αρχάριους’ ανήκει και η συλλογή διηγημάτων ‘Λοιπόν, θα πάψεις σε παρακαλώ;’ που τέλειωσα πρόσφατα έχοντας διαβάσει την πρώτη ένα χρόνο περίπου πριν. Ο Κάρβερ λοιπόν, αφού σε βάλει στο κλίμα, κι αυτό θα συμβεί όταν θα έχεις διαβάσει τα τρία πρώτα διηγήματα, σε καθοδηγεί με το δικό του λιτό αφηγηματικό ύφος σε στιγμιότυπα από τη ζωή καθημερινών ανθρώπων, συμβάντα που έχουν σημαδέψει την ύπαρξη του κάθε πρωταγωνιστή, καταστάσεις που ξεπηδούν μέσα απ’ τη ρουτίνα του όσο κι αν εκείνος προσπαθεί να τα καταπιέσει για να μην βγουν και πάλι στην επιφάνεια και τον φέρουν αντιμέτωπο με μια ζοφερή πραγματικότητα.

Οι ιστορίες των ηρώων του είναι απλές, άμεσες και ποτέ δεν φτάνουν σε κάποιο τέλος. Ο Κάρβερ σε αφήνει να υποθέσεις τι θα συνέβαινε μετά το κενό που άφησε η τελευταία παράγραφος της σελίδας, λίγο πριν αποφασίσεις να την γυρίσεις και να ξεκινήσεις το επόμενο του διήγημα. Αυτή η λογική που διέπει το σύνολο των διηγημάτων είναι από μόνη της και ένα μεγάλο μέρος της γοητείας τους. Στα ολιγοσέλιδα διηγήματα του συγγραφέα δεν θα αναζητήσεις τη λύση, την κατάληξη. Θα έχεις ήδη αρχίσει να σκέφτεσαι τη δικιά σου εκδοχή πριν καν περάσεις τη μέση τους.