Το εμβατήριο του Ραντέτσκυ - Joseph Roth

Όταν ξεκινάω ένα κλασικό μυθιστόρημα, από αυτά που χαρακτηρίζονται ως τέτοια από κριτικούς και μη, έχω φορές φορές την αίσθηση ότι μπαίνω σε ένα παλιό σπίτι όπου μου έρχονται γνώριμες μυρωδιές, ένα σπίτι το οποίο θα έχει μια κουνιστή καρέκλα δίπλα σε ένα ψηλό παράθυρο που θα βλέπει βουνά, πεδιάδες, θάλασσα, πόλεις. Μια ματιά όλα. Νιώθω μια ζεστασιά και μια ευχαρίστηση που ο συγγραφέας θα με πάρει απ' το χέρι και θα μου γνωρίσει τα πρόσωπα και το περιβάλλον, την ιστορία εν τέλει. Και το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ είναι ένα τέτοιο, έξοχο βιβλίο.

Ο Γιόζεφ Τρόττα θα σώσει τον Αυτοκράτορα της Αυστροουγγαρίας στη μάχη του Σολφερίνο, βάζοντας το σώμα του ως ανθρώπινη ασπίδα και θα γίνει ήρωας και βαρόνος. Τίτλοι που θα συνοδεύσουν τον γιο του Φραντς και τον εγγονό του Καρλ-Γιόζεφ στις δικές τους ζωές. Ο Φραντς θα μεγαλώσει χωρίς τη μητρική φροντίδα και θα γίνει έπαρχος και ο γιός του θα γίνει ανθυπολοχαγός σε μια περίοδο που η αυστροουγγρική αυτοκρατορία ετοιμάζεται να καταρρεύσει.

Η σκιά του ένδοξου παρελθόντος του παππού που έχει σημαδέψει αλλά και καταπιέσει τους απογόνους, η αυστηρή ανατροφή από τον πατέρα του και η πανταχού παρούσα μορφή του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ που εξομειώνεται καθώς γερνάει με τον Φράντς Τρόττα, ακολουθεί παντού τον Καρλ-Γιόζεφ που πασχίζει να βρει νόημα στην ύπαρξη του μέσα κι έξω απ' τη στρατιωτική του θητεία, βυθιζόμενος ολοένα και περισσότερο στο αλκοόλ.

Πολλές φορές ένα εξαιρετικό βιβλίο με δυσκολεύει στην παρουσίαση. Ο ενθουσιασμός μου είναι μερικές φορές τέτοιος που οι λέξεις δεν βρίσκουν διέξοδο στο ούτως ή άλλως 'σπαρτιάτικο' ιστολόγιο μου.

Μην το προσπεράσετε.

Υ.Γ. Πλούσια η έκδοση της 'Αγρας με άφθονο φωτογραφικό υλικό και εισαγωγή από τον J.M. Coetzee.