Οδός σκοτεινών μαγαζιών - Patrick Modiano

Όταν ανακοινώθηκε πέρσι το βραβείο νόμπελ για την Alice Munro, πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος μέχρι να διαβάσω κάτι δικό της. Φέτος είπα να επισπεύσω την διαδικασία: Patrick Modiano επίσης δεν είχα διαβάσει. Το πρώτο βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου ή μάλλον διολίσθησε ψηφιακά στο Kindle μου ήταν η "Οδός σκοτεινών μαγαζιών".

Εδώ έχουμε μια διαφορετική οπτική σ' αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε νουβέλα μυστηρίου. Ο αναγνώστης θα φτάσει μέχρι το τέλος ακολουθώντας τα βήματα του Guy Roland σε ένα σκοτεινό και πολλές φορές άδειο Παρίσι αναζητώντας μαζί του την χαμένη του ταυτότητα. Δεν θα σταματήσει να αναρωτιέται όπως ο ήρωας για το αν τα βήματα αυτά είναι σωστά, αν ο Guy είχε σχέση με Ρώσους εμιγκρέδες ή με το Hollywood, αν η μερική επαναφορά της μνήμης αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα ή όχι.

Ο ήρωας του Modiano μαζεύει αναμνηστικές φωτογραφίες και ιστορίες από ανθρώπους που φαίνεται να έχουν σχέση με τη ζωή του πριν τη χρονική στιγμή που έχασε τη μνήμη του. Τον συναντάμε σαν ιδιωτικό ντετέκτιβ που σταματάει πια να εργάζεται μια και ο Hutte, το αφεντικό του, κλείνει το γραφείο που διατηρεί κι έτσι αποφασίζει κι εκείνος να αναζητήσει την ταυτότητα του.

Δεν έχω αποφασίσει αν το τέλος της νουβέλας μου άρεσε ή όχι. Μου άρεσε όμως η γραφή, η ατμόσφαιρα, η εσωτερικότητα του ήρωα, η προσέγγιση σε ένα είδος λογοτεχνίας που δεν τυχαίνει να διαβάζω συχνά επειδή ακριβώς μου φαντάζουν όλα αναμενόμενα.