Η διαθήκη της Μαρίας - Colm Toibin

 Tελείωσα την 'Διαθήκη της Μαρίας' του Colm Toibin την ημέρα που γιορτάζεται η γιορτή της μητέρας. Θα μπορούσε να είναι και συμβολικό όπως θα μπορούσα και να την είχα τελειώσει μέρες πριν αν δεν την διάβαζα παράλληλα με κάποιο άλλο βιβλίο.

Η ιστορία του Χριστού, τόσες φορές ειπωμένη, γραμμένη, σχολιασμένη δεν θα αποτελούσε κίνητρο για να επιλέξω αυτό το βιβλίο. Συνήθως κάτι τέτοιο με απομακρύνει παρά με έλκει. Στο συγκεκριμένο όμως έργο του Toibin, η ιστορία παρουσιάζεται απ' την οπτική της Μαρίας κι αυτό από μόνο του μου κίνησε την περιέργεια. Η μητέρα του Χριστού βρίσκεται εξόριστη σε κάποια πόλη όπου ανασύρει σιγά-σιγά απ' την μνήμη της τα γεγονότα που οδήγησαν στη σταύρωση του γιού της. Η Μαρία εκτεθειμένη στην ανθρώπινη φύση της, ευάλωτη, ανησυχεί αλλά και εκπλήσσεται μ' αυτά που βλέπει να γίνονται απ' τον γιό της αλλά και γύρω από αυτόν. Αμφισβητεί μέσα από αυτά που βιώνει και τη σχέση της με την Μαρία την Μαγδαληνή, τη θεϊκή του υπόσταση.

Όσο περνάει ο χρόνος τόσο περισσότερο σκέφτομαι το βιβλίο σαν μια νουβέλα που γράφτηκε με αφορμή το δράμα του Χρηστού αποσκοπώντας τελικά στο να μας φέρει σε πρώτο πλάνο με τη σχέση μητέρας - γιού.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σημείωμα της Αθηνάς Δημητριάδου στο τέλος με μια μικρή ανάλυση και βιογραφικά στοιχεία για τον συγγραφέα.