Άδεια εξόδου - Céline Curiol 

Ένα βιβλίο που έχει την ατμόσφαιρα και το ύφος των βιβλίων του Κάφκα είναι δύσκολο να το ξεχωρίσεις και να το αφήσεις να λειτουργήσει από μόνο του χωρίς να σκέφτεσαι μέχρι ποιο σημείο μπορείς να αφήσεις τον εαυτό σου να μιμείται μια τόσο χαρακτηριστική λογοτεχνική προσωπικότητα και να μην καταλήγει εν τέλει το κείμενο σου να είναι μονάχα αυτό. Δηλαδή μια μίμηση. Απ’ την άλλη αν μου έλεγε κανείς ότι γράφω σαν τον Τάδε ή τον Δείνα συγγραφέα που ενδεχομένως θαυμάζω θα με στεναχωρούσε; Εξαρτάται. Αν είσαι κάποιος ο οποίος έχει ήδη γράψει ένα πολύ καλό πρώτο βιβλίο (στην προκειμένη περίπτωση το ‘Φωνή χωρίς ήχο’) ίσως και να μην επιδιώκεις συνειδητά να συμβεί κάτι τέτοιο ή τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο βαθμό. Το μυθιστόρημα της CelineCuriol είναι σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, ψυχαναγκαστικό και … Καφκικό! Ένας υπάλληλος δουλεύει σε ένα επιβλητικό κτίριο όπου και διαμένει, για ένα Οργανισμό που θυμίζει τον Ο.Η.Ε. Κάποια στιγμή συναντάει τον Α., ένα υπάλληλο που τον βάζει στην διαδικασία να αμφισβητήσει τα ισχύοντα και να επαναστατήσει. Ο ήρωας αγωνιά μήπως τον ανακαλύψουν και του στερήσουν τελικά μια άδεια εξόδου για να επισκεφθεί τον πατέρα του που είναι βαριά άρρωστος.

Οι παραπάνω προβληματισμοί μου δεν με εμπόδισαν να απολαύσω αυτό το βιβλίο. Η Curiol έχει μια πυκνή μοντέρνα γραφή απ’ αυτές που με ευχαριστούν ιδιαίτερα όταν τις διαβάζω. Το ύφος του Κάφκα είναι από τ’ αγαπημένα μου άλλωστε, γι αυτό και το συνιστώ σε όποιον του αρέσει αλλά ίσως όχι σε κάποιον που μόλις έχει διαβάσει ένα από τα αριστουργήματα του.

031-012-2012