'Ο Μαίτρ της Δευτέρας Παρουσίας'   Leo Perutz

Όταν πήρα μαζί μου για να διαβάσω αυτό το βιβλίο σκεφτόμουν στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι αυτή τη φορά θα έπρεπε να πράξω σύμφωνα με τις επιθυμίες μου και να πάρω επιτέλους ένα αστυνομικό μυθιστόρημα για να το διασκεδάσω και να ξεφύγω απ' την δική μου πεπατημένη που θέλει συνήθως να έχω μαζί μου βιβλία που με δυσκολεύουν και με βάζουν σε σκέψεις. Δεν θυμόμουν λοιπόν ότι ο Μαίτρ της Δευτέρας Παρουσίας που είχα σημειώσει στο τεφτεράκι μου κάποια στιγμή πέρσι και που μου το έκαναν δώρο πριν μήνες, είναι όντως ένα μυθιστόρημα που μοιάζει πάρα πολύ με αστυνομικό - Αγκάθα Κρίστι μου θύμισε αρκετές φορές με τους γρήγορους διαλόγους - αλλά και φανταστικό θα μπορούσε να πει κανείς. Η αλήθεια είναι ότι το τέλος επιφυλάσσει μια ευχάριστη έκπληξη που βάζει τον αναγνώστη σε σκέψεις και ανατρέπει σε μεγάλο βαθμό την εντύπωση που έχει αποκομίσει όταν φθάνει στην τελευταία σελίδα. Μην ξεχάσετε να διαβάσετε το κείμενο του Muller (εκδότης του συγγραφέα) που ακολουθεί μετά από διάφορες ασπρόμαυρες φωτογραφίες. 

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο το 1923. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Leo Perutz που διαβάζω και σίγουρα θα επαναλάβω στο μέλλον με κάποιο άλλο ...

Και ολίγα για την υπόθεση απ' το οπισθόφυλλο :

Bιέννη, 1909. Ο ηθοποιός του Αυλικού Θεάτρου Ευγένιος Μπίσοφ βρίσκεται νεκρός στο περίπτερο της έπαυλής του. Ο θάνατός του συνδέεται με μια σειρά μυστηριωδών θανάτων. Πρόκειται για αυτοκτονίες ή για φόνους; είναι ένοχος ο αφηγητής της ιστορίας, ο βαρόνος φον Γιός; Δύο φίλοι του νεκρού ηθοποιού, υιοθετώντας τον ρόλο του Σέρλοκ Χόλμς και του δόκτορα Ουώτσον, αναλαμβάνουν τη διαλεύκανση του φόνου. Ρόλο ντετέκτιβ ωστόσο καλείται να παίξει και ο αναγνώστης, καθώς η ιστορία αιωρείται συνεχώς ανάμεσα στη βεβαιότητα και την αμφιβολία, ανάμεσα στην αλήθεια και το ψεύδος.

(μουσικούλα)

020-008-2012