Το άλλο όνομα - Jon Fosse

 

Μια τελεία δε θα βρείτε στις 421 σελίδες του βιβλίου του Jon Fosse. Οι σελίδες αποκτούν παραγράφους όταν παρεμβάλλεται διάλογος, έχει κι από αυτόν όμως. Με τον μακροπερίοδο λόγο πώς τα πάτε; Γεμάτο το 'Το άλλο όνομα' που είναι μέρος ή μάλλον μέρη - πρώτο και δεύτερο - μιας επταλογίας. Από ό,τι είδα έτσι είναι γραμμένο και το δεύτερο βιβλίο από τις ίδιες εκδόσεις που είναι ουσιαστικά τα μέρη 3 έως 5 της επταλογίας. Και ναι, έσπευσα να το πάρω κι αυτό γιατί, δεν είναι δύσκολο να το έχετε ήδη μαντέψει, μου άρεσε. Πολύ.

Και τι γίνεται σ' αυτό 'το άλλο όνομα' του Fosse, σε μετάφραση Σωτήρη Σουλιώτη; Εμμ, όχι πολλά, δυο μέρες είναι όλες κι όλες από τη ζωή του Άσλε, όπου μαθαίνουμε τα του οίκου του, του φίλου του με το ίδιο όνομα και την ίδια ιδιότητα, ζωγράφοι αμφότεροι, τα του τελευταίου του πίνακα, τα του γείτονά του, τη θέση που έχει η θρησκεία στη ζωή του, τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την ζωγραφική, τις Τέχνες εν τέλει, την απώλεια της γυναίκας του, και κάπως έτσι, με γραφή τύπου 'ροή συνείδησης' περνάς από τη μια σελίδα στην άλλη έχοντας συναντήσει ουκ ολίγες φορές λέξεις όπως 'σκέφτομαι', 'και', 'λέει' και ένα ύφος που ενδεχομένως να σου θυμίσει Μπέρνχαρντ, επαναλήψεις μπόλικες, και Φώκνερ. Δηλαδή εμένα μου τους θύμισε, ο μακροπερίοδος δε με κούρασε, ενίοτε αισθανόμουν ότι παρακολουθώ θεατρικό έργο και πολλές φορές αναρωτήθηκα αν η γοητεία αυτού του βιβλίου έγκειται σ' αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά.

Θα επανέλθω με τα μέρη III - V, παρεμβάλλοντας κάτι διαφορετικό προς ανάγνωση γιατί μ' αρέσει να έχω ποικιλία.

Το συγκεκριμένο βιβλίο το αγόρασα μεταχειρισμένο, το καλοκαίρι, στο μοναδικό βιβλιοπωλείο της Κάσου, όπου γενικώς βιβλία δεν βρίσκεις!

Κάρμα.

Τελεία και παύλα.