Το ακουστικό κέρας - Leonora Carrington

 

 

Το βιβλίο ξεκινάει με την αφήγηση της Μάριαν, μιας 92χρονης γυναίκας με προβλήματα ακοής η οποία ζει με τον γιο της, τη γυναίκα του και τον εγγονό της. Η Μάριαν λαμβάνει ως δώρο ένα ακουστικό κέρας από την φίλη της Καρμέγια και λίγο αργότερα μεταφέρεται από τους συγγενείς της σ' έναν οίκο ευγηρίας με κτήρια που έχουν σχήματα όπως μια μπότα, ένα ιγκλού ή ένα ελβετικό σαλέ. Εκεί θα συναντήσει τον Δόκτωρ Γκάμπιτ και τη γυναίκα του οι οποίοι προσπαθούν να χαλιναγωγήσουν τους ηλικιωμένους μέσω μιας ψευδο-Χριστιανικής ηθικής.

Κι εκεί που νομίζεις ότι έχεις να κάνεις μ' ένα μυθιστόρημα με χιούμορ που ασχολείται με την Μάριαν και τις σχέσεις της με τους τρόφιμους του γηροκομείου, εμφανίζεται το πορτρέτο της ηγουμένης Ροζαλίντα στην καφετέρια του οίκου, ως πίνακας, και όλα αλλάζουν.

Δεν θα γράψω περισσότερα για την υπόθεση. Αυτό που θα γράψω είναι ότι το βιβλίο γίνεται τόσο σουρεαλιστικό που πραγματικά δεν το περιμένεις. Κι αν αυτό σας προβληματίζει εμένα θα έλεγα ότι με γοήτευσε γιατί αφενός ήταν απρόσμενο κι αφετέρου καλοδεχούμενο. Το ακουστικό κέρας δεν είναι λοιπόν ένα συνηθισμένο βιβλίο αλλά και η Leonora Carrington δεν ήταν μια συνηθισμένη γυναίκα. Ήταν επίσης ζωγράφος, και για ένα διάστημα σύντροφος του Max Ernst. Μάλιστα εξαιτίας αυτής της σχέσης έπαθε νευρικό κλονισμό όταν ο Ernst μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Πέρασε ένα διάστημα σε άσυλο στη Μαδρίτη και κατέληξε στο Μεξικό όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή της.

Προτεινόμενο!

ΥΓ.: Αρκετά βατό στα αγγλικά, με πολύ όμορφα σκίτσα!