Ρώτα τη σκόνη - John Fante

 

Τεμπέλιασα αυτό τον μήνα και ήρθε η τελευταία μέρα για να κλείσω τη χρονιά μ' αυτό το βιβλίο. Παράλληλα είχα ξεκινήσει και το 'Patagonia Express' του Sepúlveda το οποίο δεν κατάφερα να ολοκληρώσω, έφτασα κάπου στη μέση και το βαρέθηκα - μη βαράτε! Για πάμε για τους τίτλους ή μάλλον τον τίτλο τέλους ...

Ο Αρτούρο Μπαντίνι φτάνει στο ξενοδοχείο Άλτα Λόμα στο Λος Άντζελες με δυο βαλίτσες. Η μια από αυτές είναι γεμάτη από αντίτυπα του περιοδικού που έχει δημοσιεύσει το πρώτο του διήγημα 'The little dog laughed'. Ο Μπαντίνι ζει με ελάχιστα λεφτά περιμένοντας τη δημοσίευση του επόμενου διηγήματός του για να ξελασπώσει, ενώ στις περιπλανήσεις του στη μεγαλούπολη συναντά μια Μεξικάνα σερβιτόρα την οποία και ερωτεύεται. Ο Μπαντίνι αναζητά την συγγραφική επιτυχία σε ένα σκηνικό νουάρ με χαρακτήρες ταλαιπωρημένους απ' τη ζωή, χαρακτήρες που φλερτάρουν με την κατάθλιψη.

Υπάρχουν αποσπάσματα που έχουν μια ποιότητα γραφής που σε εκπλήσσει και άλλα σημεία όπου ο συγγραφέας είναι πιο ωμός, πιο ευθύς. Μια ανισορροπία που μπορεί να ξενίσει ή βέβαια και να φανεί σε κάποιον ενδιαφέρουσα. Εμένα πάλι μου άφησε την εντύπωση ότι σαν ήταν αναποφάσιστος ως προς το ύφος των κειμένων του. Το βιβλίο μου άρεσε, υπήρχαν μέρη του ατμοσφαιρικά, εξαιρετικά γραμμένα, αλλά εν τέλει δε με ενθουσίασε.

Το 'Ρώτα τη σκόνη' είναι μέρος μιας τριλογίας του Φάντε, αλλά διαβάζεται χωρίς να χρειάζεται κάποιος να ασχοληθεί και με τα υπόλοιπα. Δε σας κρύβω ότι το 'Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος' , διαβασμένο πριν από ένα χρόνο περίπου, μου άρεσε περισσότερο.

Να ευχηθώ λοιπόν Καλή Χρονιά, με υγεία και ωραία διαβάσματα! Τον Γενάρη του 2022 τούτο δω το μπλογκ κλείνει δέκα χρόνια.  

Υ.Γ: Το βιβλίο θα το διαβάσετε σχετικά εύκολα και στα αγγλικά.