Νύχτες κάτω από την πέτρινη γέφυρα - Leo Perutz

Ξεκινάς να διαβάζεις το 'Νύχτες κάτω από την πέτρινη γέφυρα' (1953) και μετά τις πρώτες σελίδες σκέφτεσαι: ωραία διηγήματα. Καθώς προχωράς παρατηρείς πως οι ιστορίες συγκλίνουν, ίδια πρόσωπα εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο - με κεντρική μορφή τον βασιλιά Ροδόλφο Β’, σαν σκηνικό δεσπόζει η εβραϊκή συνοικία και ο Πύργος της Πράγας τον 17 αιώνα, κι έτσι μέσα από την ανάγνωση προκύπτει ένα σώμα, ένα μυθιστόρημα.

Αυτή η τεχνική παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ενώ το ίδιο το βιβλίο του Περούτς μοιάζει να είναι γραμμένο κοντά στην εποχή εκείνη. Η αφήγηση του είναι γοητευτική, η ιστορία επίσης, χωρίς να υπάρχει κάποια εμβάθυνση σε νοήματα ή θεωρίες. Κι αυτό το τελευταίο το επισημαίνω θετικά γιατί δεν είναι κάτι που έπιασα τον εαυτό μου να αναζητεί. Θα έλεγα ότι οι ‘Νύχτες’ μου επεφύλασσαν μια αναγνωστική απόλαυση ίδια με τον 'Μαίτρ της Δευτέρας Παρουσίας' του ίδιου συγγραφέα. Προτεινόμενο!