Η γνώση του πόνου - Carlo Emilio Gadda

Αυτοβιογραφικό σε μεγάλο βαθμό διαβάζω ότι είναι το βιβλίο αυτό του Γκάντα και αναρωτιέμαι πως θα μπορούσε κανείς να το προσπεράσει όταν αυτό που προσφέρει στον αναγνώστη είναι μια μοναδική αναγνωστική εμπειρία θεμελιωμένη πάνω σε μια δύσκολη, φορές φορές ακατανόητη αλλά εν τέλει εξαιρετική γραφή, μια εμπειρία που σε ωθεί να επαναλάβεις την ανάγνωση του βιβλίου για να ανακαλύψεις άλλες πτυχές που ενδεχομένως να σου ξέφυγαν και να συναντήσεις εκ νέου τα σημεία - και θα είναι πολλά - που σε ενθουσίασαν.

Θα συμφωνήσω αν κάποιος μου έλεγε ότι είναι ένα απαιτητικό ανάγνωσμα, ότι καλό είναι να έχει διαβάσει κανείς την εισαγωγή αλλά και οτιδήποτε άλλο μπορεί να αλιεύσει στο διαδίκτυο ή/και να το έχει συζητήσει με κάποιον που το έχει διαβάσει. Επίσης, θεωρώ πως είναι από αυτά τα βιβλία τα οποία είναι ωραίο να τα διαβάζει κανείς εκ παραλλήλου με έναν φίλο και να το κουβεντιάζει.

Απ' τον τίτλο ίσως βιαστεί κάποιος να συμπεράνει ότι πρόκειται για ένα ζοφερό κείμενο και η αλήθεια είναι πως είναι βαρύ αλλά συνάμα περιέχει αρκετές δόσεις έξοχου χιούμορ καθώς και φιλοσοφικές αναζητήσεις .

Ο Γκονζάλο, ένας μηχανικός που μένει μαζί με την μητέρα του σε μια αγροικία σε ένα φανταστικό μέρος, μια μίξη Λατινικής Αμερικής με Ιταλία, βιώνει την μοναξιά που εμπεριέχει την απώλεια του αδελφού του, την ιδιαίτερη σχέση με την μητέρα του και την απαξίωση για κάθε τι που έχει να κάνει με το κοινωνικό του περιβάλλον. Αναζητείστε την Γνώση του Πόνου και αφιερώστε της χρόνο.

Υ.Γ.: Δεν κατάλαβα γιατί σ' αυτή την έκδοση του 2001 μεταφράζονται επιλεκτικά κάποιες φράσεις, ενώ αφήνονται στο έλεος των λεξικών ή αν θέλετε του google τα περισσότερα λατινικά καθώς και τα ισπανικά (ειδικά στα τελευταία στάθηκα τυχερός επειδή τυχαίνει να τα γνωρίζω).