Τρόποι να γυρίζεις σπίτι - Alejandro Zambra

Αυτό που γίνεται στο facebook πολλές φορές με κάνει να αντιστέκομαι να διαβάσω κάτι επειδή ξαφνικά φαίνεται να είναι της μόδας (επί του παρόντος: Φερράντε!). Όπου μόδα βάλτε μια χούφτα βιβλιόφιλους οι οποίοι μεγεθύνονται σε περισσότερους λόγω της ψευδαίσθησης του μέσου. Zambra από δω λοιπόν, Zambra παραπέρα, Bonsai κι έπειτα αυτό το τελευταίο χόρευαν για ένα διάστημα στα μάτια μου και κατάφεραν τελικά να με κάνουν να διαβάσω το δεύτερο ενώ συνήθως περνάει ένα διάστημα μηνών μέχρι να το πράξω.

Χαμένος δεν βγήκα. Κερδισμένος, αν και πεζή λέξη για λογοτεχνία, ναι. Το βιβλίο είναι γραμμένο με ένα απλό και άμεσο ύφος, αυτό που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως πετυχαίνει αυτή τη λιτότητα και την δύναμη στην έκφραση χωρίς να καταφεύγει σε σχινοτενείς αφηγήσεις.

Απ' την άλλη, έχουμε δυο σημεία αναφοράς, την αφήγηση ενός 9χρονου αγοριού την εποχή του Πινοσέτ και την αφήγηση του ίδιου του συγγραφέα στο παρόν ο οποίος αναφέρεται στη νουβέλα με πρωταγωνιστή τον 9χρονο που συναντάμε στο πρώτο μέρος του βιβλίου συνδέοντας την με τα δικά του βιώματα και την ζωή του στο παρόν. Μπερδευτήκατε; Όχι, στο βιβλίο δεν πρόκειται να το πάθετε. Η Χιλή της ταραγμένης εκείνης περιόδου ιδωμένη μέσα απ' τα μάτια ενός παιδιού και του σήμερα που φέρει τις πληγές του παρελθόντος σε ένα ανάγνωσμα που διαβάζεται απνευστί και που αξίζει την προσοχή σας.

Σύντομα θα ασχοληθώ και με άλλα έργα του Zambra, αφού η πρώτη επαφή ήταν άκρως ενδιαφέρουσα.