Η καλή τρομοκράτισσα - Doris Lessing

Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί ο συντηρητικός ολοκληρωτισμός της Θάτσερ, η Άλις, μια γυναίκα που διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής της, μια ζωή γεμάτη με αγώνες ενάντια στο καθεστώς, κοινόβια και αντιεξουσιαστικές πολιτικές ομάδες, καταλήγει σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι το οποίο και αποφασίζει να μετατρέψει σε μια βιώσιμη κυψέλη όπου συρρέουν ετερόκλητα άτομα. Όπως ο επαναστάτης φίλος της Τζάσπερ, η κυκλοθυμική Φαίη,  οι μεσοαστοί Μαίρη και Ρέτζυ, η δυναμική Τζόσελιν, ο σύντροφος Άντριου που προσπαθεί να προσηλυτίσει άτομα για την KGB απ’ το διπλανό σπίτι . Η Λέσσινγκ ξετυλίγει για μια ακόμη φορά με μαεστρία το κουβάρι με τις ανθρώπινες σχέσεις όπου εξουσία και εξουσιαζόμενοι εναλλάσσονται ανάλογα με τις συνθήκες έχοντας σαν κοινό στόχο την επιθυμία για ενεργή τρομοκρατική δράση, ο καθένας με διαφορετική αντίληψη για τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης επίθεσης σε κάποιο στόχο. Αρκετά μεγάλο μέρος του βιβλίου περιέχει διαλόγους θυμίζοντας μερικές φορές θεατρικό έργο.

Η αμεσότητα της γραφής της Λέσσινγκ σε ‘εγκλωβίζει’ ευχάριστα απ’ τις πρώτες κιόλας σελίδες, παρακολουθείς ως ένα ακόμα μέλος αυτής της ιδιαίτερης παρέας την γεμάτη μικρές εκπλήξεις πορεία προς ένα αναπάντεχο τέλος. Δεν θα γράψω περισσότερα για μια συγγραφέα την οποία συμπαθώ ιδιαίτερα  και της οποίας το έργο θα συνεχίσω να εξερευνώ στο μέλλον.

(Για όσους και όσες ενδιαφέρονται να διαβάσουν το βιβλίο στο πρωτότυπο θα έλεγα ότι η γλώσσα είναι αρκετά βατή και θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα).