Η συνείδηση του Ζήνωνα - Italo Svevo



Διαβάζω πως 'η συνείδηση του Ζήνωνα' ανήκει στην κατηγορία των έργων όπως ο Δον Κιχώτης και ο Στρατιώτης Σβέικ. Έργα με έντονη την παρουσία του κωμικού στοιχείου που βασίζεται στη δυσαρμονία αυτού που αντιλαμβανόμαστε και της ίδιας της πραγματικότητας. Μπερδεμένα ίσως να τα γράφω αλλά δεν θα σας μπερδέψει το βιβλίο του Σβέβο. Αντίθετα, πιστεύω ότι θα κρατήσει πολύ καλή συντροφιά σε όποιον το διαβάσει, όπως κράτησε και σε μένα για αρκετό διάστημα - διανύω πλέον μια περίοδο όπου θα έλεγα ότι έχω επιβραδύνει τους αναγνωστικούς ρυθμούς μου σε αντίθεση με ότι μου συμβαίνει συνήθως το καλοκαίρι - αποτελώντας την πρώτη μου επιλογή από τα βιβλία που διάβασα μέχρι τώρα φέτος αλλά κι ένα ανάγνωσμα που εύκολα μπήκε στη λίστα μου με τα πιο αγαπημένα.
Η γραφή του Σβέβο είναι απλή αλλά δεν σ' αφήνει να τρέξεις τις σελίδες για να τελειώσεις κάποιο κεφάλαιο. Η αυτοβιογραφία του ήρωα που έχει κληθεί να κάνει μια ψυχανάλυση στον εαυτό του - και o συγγραφέας φροντίζει ώστε ο Ζήνων να την κάνει αναξιόπιστα και αντιφατικά – είναι διασκεδαστική, βαθιά ανθρώπινη, ιδιοφυέστατα ανεπτυγμένη ενώ το 'ειδικό βάρος' του βιβλίου - αλήθεια; δεν έχετε την εντύπωση πολλές φορές ότι αυτά που προηγούνται μιας έκδοσης μπορεί να σας προϊδεάσουν σε τέτοιο βαθμό που να νομίζετε ότι έχετε να κάνετε με κάτι που δύσκολα θα προσεγγίζατε; - το 'βάρος' λοιπόν, έγραφα πιο πάνω πριν παρασυρθώ, έχει εκείνη την ποιότητα που συναντάει κανείς σε κλασικά έργα που έχουν ευρεία απήχηση.  


Σχόλια