Οι δύσκολοι έρωτες - Italo Calvino




Αν θα μπορούσα να συνοψίσω αυτό το βιβλίο χωρίς να θέλω να γράψω κάτι γι αυτό θα επέλεγα το διήγημα 'η περιπέτεια ενός αυτοκινητιστή', ένα από αυτά που βρίσκονται στο πρώτο του μέρος. Ένα υπέροχο διήγημα αριστοτεχνικά γραμμένο όπου διαφαίνεται η μεγαλοφυΐα του Καλβίνο πίσω από μια φαινομενικά απλή ιδέα: ένας άντρας ξεκινάει από ένα μέρος με το αυτοκίνητο για να πάει στην ερωμένη του που βρίσκεται σε ένα άλλο μέρος με αφορμή έναν καβγά. Και θα πει κανείς: "ωραία, και λοιπόν;" Ο άντρας σκέφτεται, ενόσω βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο, πως την ώρα που κατευθύνεται στην πόλη της γυναίκας, εκείνη μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει σκεπτόμενη όπως εκείνος, για το δικό του σπίτι. Εκείνη την ώρα μπορεί να περνάει από το αντίθετο ρεύμα, ενώ στο δικό του, κάπου πιο μπροστά ή λίγο πιο πίσω έτοιμος να τον προσπεράσει βρίσκεται ένα τρίτο πρόσωπο που πολιορκεί χωρίς αποτέλεσμα την γυναίκα και τώρα βρίσκει ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την άσχημη στιγμή του ζευγαριού.
Τα υπόλοιπα καθώς και τις λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά, αυτές που ο συγγραφέας ξετρυπώνει, αναδεικνύει και γύρω απ' τις οποίες χτίζει τις ιστορίες του και τροφοδοτεί τους λογοτεχνικούς πειραματισμούς του, θα τα διαβάσετε σ' αυτό καθώς και στα υπόλοιπα διηγήματα αυτής της συλλογής. Μιας συλλογής που απόλαυσα, διαβάζοντας ξανά και ξανά αρκετά σημεία, κρατώντας σημειώσεις, ευτυχισμένος που φυλλομετρούσα ένα ακόμη βιβλίο ενός απ' τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς.  


Σχόλια

  1. Εξαιρετικό το συγκεκριμένο διήγημα. Αν κι έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που το διάβασα, παρομοίως, μου είχε κάνει ξεχωριστή εντύπωση.

    Κατά την προσφιλή μου συνήθεια να συμπεριλαμβάνω σε ένα σχόλιο όλες τις αναρτήσεις σου, θα σου πω:
    1. Γι' αυτήν ακριβώς την απλότητά που περιγράφεις και για το ανοικτό τέλος μου αρέσει ο Κάρβερ.
    2. Διάβασα Το δάσος της νύχτας δανεικό από τη Βιβλιοθήκη και θαύμασα το πόσο μπροστά από την εποχή του ήταν, αν και γράφτηκε κοντά 100 χρόνια πριν.
    3. Έτυχε επίσης να διαβάσω στην παλιά έκδοση και τον Κάφκα "Στη σωφρονιστική αποικία". Επίκαιρος πάντα.
    4. Άφησα τελευταίο το Χαβιέρ Μαρίας, για να σου πω πόσο σε ζηλεύω που τον διάβασες στο πρωτότυπο. Παρά τις όποιες ενστάσεις σου, ελπίζω στη μετάφρασή του σύντομα, καθώς βρίσκω γοητευτικότατη τη γραφή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, με ζηλεύω κι εγώ για τον Μαρίας, χαχαχα! Είναι πολύ καλό πέρα απ' τις ενστάσεις , μακάρι να βγει. Από σύμπτωση απόψεων πάμε καλά πάντως. Ευχαριστώ για τα σχόλια, να σαι καλά και καλά διαβάσματα!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου