Υποταγή - Michel Houellebecq

Η Υποταγή είναι το πρώτο βιβλίο του Ουελμπέκ που διαβάζω και θα έλεγα ότι από την αρχή με συνεπήρε η πρωτοτυπία του θέματος αφήνοντας κατά μέρος το κατά πόσο η ανάπτυξη της όλης ιδέας ήταν εν τέλει λογοτεχνικά επαρκής. Εξάλλου συμβαίνει με κάποια βιβλία να φτάνεις στην τελευταία σελίδα και να έχεις ασχοληθεί ελάχιστα με την ίδια τη γραφή.

Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα υποθετικό σενάριο όπου ένα Μουσουλμανικό κόμμα κερδίζει τις γαλλικές εκλογές λίγα χρόνια μετά, το 2022, και εισέρχεται σιγά σιγά σε όλα τα κλιμάκια της κοινωνίας. Ο ήρωας είναι ένας καθηγητής στη Σορβόνη που στα σαράντα πέντε του χρόνια βιώνει την παρακμή του συστήματος και αναζητά ένα καινούριο νόημα στη ζωή του. 

Έχοντας ασχοληθεί με τον Huysmans, συγγραφέα του 19 αιώνα που αποτέλεσε το θέμα του διδακτορικού του, φαίνεται να αντιπαραβάλλει τη ζωή του με αυτή του Γάλλου λόγιου και να προβάλλει μέσα απ' το κείμενό του τις τεκμηριωμένες απόψεις του για την εμπορευματοποίηση και την ηγεμονία της οικονομίας που σαν στόχο έχουν την απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αξίες της κοινωνίας.

Οι 300 σελίδες του έφυγαν πολύ γρήγορα και η ένταση της γεύσης που άφησαν ήδη έχει υποχωρήσει, κατατάσσοντας το σε ένα καλό και αρκετά ενδιαφέρον ανάγνωσμα χωρίς όμως ένα έντονο άρωμα λογοτεχνίας (με έπιασε η άνοιξη και σε λίγο θα γράφω και για γλάστρες ...)