Τα τελευταία απογεύματα με την Τερέζα - Χουάν Μαρσέ

Παγκόσμια ημέρα βιβλίου σήμερα και το συγκεκριμένο θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε βιβλιόφιλο για να την γιορτάσει. Να το ξεκινήσει το πρωί και να το τελειώσει ... χμ, εντάξει, 540 σελίδες είναι, μάλλον δεν θα τα καταφέρει μέχρι τις δώδεκα τα μεσάνυχτα. Γιατί 'Τα τελευταία απογεύματα με την Τερέζα' είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα στο οποίο θα σταματήσεις ξανά και ξανά για να θαυμάσεις την δουλεμένη γραφή του Μαρσέ, για να υπογραμμίσεις κομμάτια του και για να κοιτάξεις έξω από το παράθυρο και να επιβεβαιώσεις με μια μικρή πίκρα ότι δε βρίσκεσαι στην Βαρκελώνη, ούτε στην εξοχή της, δεν ζεις ενδεχομένως κάποιο μεγάλο έρωτα που δε γνωρίζεις αν έχει ανταπόκριση, δεν είσαι ανέμελος, ανέμελη με στεναχώρειες που περιορίζονται τυπωμένες μέσα σ'αυτό το βιβλίο.

Ο Μανόλο Ρέγιες, ο ψευτοκιριλές όπως τον αποκαλεί ο συγγραφέας είναι ένα φτωχο παιδί που έχει μεγαλώσει σε μια παραγκούπολη στο Μόντε Καρμέλο, όπου ονειρεύεται τη ζωή των πλουσίων ενώ επιβιώνει κλέβοντας μοτοσυκλέτες. Μια ζωή που πιστεύει ότι θα ζήσει όταν γνωρίζει την Τερέζα Σερράτ, αριστερών φρονημάτων, μέλος όμως εύπορης οικογένειας στην οποία εργάζεται η Μαρούχα, η κοπέλα του Μανόλο ως υπηρέτρια. Μια φαινομενικά απλή ερωτική ιστορία αποτελεί τον κάμβα πάνω στον οποίο ο Μαρσέ μας ταξιδεύει στην Ισπανία της δεκαετίας του πενήντα, στην όμορφη Βαρκελώνη και μας γοητεύει με την γραφή του.

Το κείμενο αυτό είναι μια ωδή στη λογοτεχνία, μια πραγματική γιορτή για όποιον διαβάζει. Και του χρόνου!