Καναδάς - Ρίτσαρντ Φορντ


Ο 'Καναδάς' του Ρίτσαρντ Φορντ κυλούσε ράθυμα τις πολύ ζεστές μέρες της περασμένης βδομάδας κάτω από το κλιματιστικό ή χωρίς αυτό με ποτάμια ιδρώτα να συνοδεύουν την ανάγνωσή του. Μα μπορείς να ευχαριστηθείς ένα βιβλίο κάτω από τέτοιες συνθήκες στην πόλη; Αφού δεν γινόταν να βρίσκομαι συνέχεια σε μια παραλία και έπρεπε να δουλεύω, το βιβλίο για μια ακόμη φορά ήταν το αντίδοτο. Τι κι αν ζεσταινόμουν ή κινδύνευα να πάθω ψύξη από ένα αφύσικο τρόπο μεταβολής της θερμοκρασίας, ο 15χρονος Ντελ μου διηγήθηκε όπως θα το έκανε στον καλύτερο φίλο που ποτέ δεν απόκτησε, για την ληστεία που διέπραξαν ξαφνικά οι γονείς του, τη φυγή της δίδυμης αδελφής του για την Καλιφόρνια κι έπειτα τη δική του από την Μοντάνα σε μια ξένη χώρα που τόσο έμοιαζε με την δική του χωρίς τελικά να μπορεί να είναι αυτό ακριβώς.

Ο Ντελ αναγκάζεται να φύγει στον Καναδά για να μην έρθει αντιμέτωπος με την πρόνοια και τα σωφρονιστικά ιδρύματα μετά από τη ληστεία που κάνει ο πατέρας του με τη βοήθεια της μητέρας του με σκοπό να ξεφύγει από τα οικονομικά τους αδιέξοδα. Εκεί αναλαμβάνει να τον φροντίσει ο Άρθουρ Ρέμλινγκερ, αδελφός μιας οικογενειακής φίλης της μητέρας του. Ένας αινιγματικός Αμερικάνος που έχει αναγκαστεί κι αυτός στο παρελθόν να φύγει από την πατρίδα του και να εγκατασταθεί σε μια μικρή πόλη του Καναδά όπου διατηρεί ένα ξενοδοχείο και διοργανώνει κυνηγετικές εξορμήσεις.

Η αναλυτική διάθεση του συγγραφέα είναι αυτή που μου τράβηξε την προσοχή, η διεισδυτική του ματιά στα γεγονότα, την ψυχολογία του ήρωα όπως και των υπολοίπων χαρακτήρων που βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο αλλά κοντά του. Αυτή του η ικανότητα να αναλύει χωρίς να κουράζει μου δημιουργούσε την επιθυμία να προχωρήσω στην επόμενη σελίδα και να μάθω περισσότερα για αυτά που αντιλαμβάνονταν ο Ντελ. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Σχόλια

  1. Ω ρε Σπύρο, τι με έκανες τώρα! Μια εποχή άκουγα ολημερίς Linkin Park!

    Hybrid theory - https://www.youtube.com/watch?v=4qlCC1GOwFw
    Meteora (της Καλαμπάκας!) - https://www.youtube.com/watch?v=zsCD5XCu6CM
    Minutes to midnight - https://www.youtube.com/watch?v=8sgycukafqQ

    Μου έφτιαξες το μεσημέρι. Πολύ ωραία βίντεο κλιπ έχουν. Φαντάσου το Numb να γυριζόταν στον Άγιο Δημήτριο!! Κρίμα που μένουμε πίσω. Για τον Καναδά, δεν έχω άποψη αλλά για να το λες εσύ, καλό θα είναι! Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λοιπόν, έχετε ένα προσόν, που εκτιμώ αφάνταστα στις παρουσιάσεις σας.
    Ίσως δεν ξέρετε κι εσείς πόσο σπουδαίο είναι το ότι γράφετε με φοβερή οικονομία και επί της ουσίας. Αυτό δηλαδή που οι αρχαίοι ημών αποκαλούσαν "λακωνίζειν".
    Συνεχίστε έτσι. "Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ"

    Δεν έχω διαβάσει καθόλου Φορντ ακόμα, μα το έχω στο πρόγραμμα. Επειδή όμως σας παρακολουθώ, χωρίς απαραίτητα να σχολιάζω πάντα, περιγράψατε εύστοχα μέσα σε λίγες (για τον όγκο του) γραμμές το "Εκεί που ζουν οι τίγρεις".

    Όσο για το όντως εκπληκτικό "Σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών", το έχω διαβάσει ως "Το Πανδοχείο των απομάχων", συλλεκτικής αξίας πλέον.

    (Σχόλια 3 σε 1)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που σας (κάποια στιγμή να τα λέμε στον ενικό;) ενδιαφέρουν αυτά που γράφω.

      Διαγραφή
    2. Θέλεις Ενικό; Θα τον έχεις κατά παράκλησή σου -και κατά παρέκκλισιν της συνήθους τακτικής μου.
      Υπάρχει βέβαια περίπτωση να διαμαρτυρηθεί ο Μαραμπού και η ομήγυρη πως εφαρμόζω δύο μέτρα και δύο σταθμά. Άντε μετά να τους πείσεις πως δεν μεροληπτώ ασύστολα.

      Διαγραφή
    3. Τι;; Ενικός; Ένας κόσμος γκρεμίζεται εμπρός μου!! :Ρ

      Διαγραφή
    4. «Μαραμπού, τέκνον εμόν, ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων»
      Οι κόσμοι είναι για να γκρεμίζονται και τα πρόσωπα για να απομυθοποιούνται. Οι δε αριθμοί άπειροι.

      Δωράκι για να σας εξευμενίσω:

      ΠΡΟΣΘΕΣΙΣ

      Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
      Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω —
      που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ)
      που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί
      απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό
      δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί.

      Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)

      Διαγραφή
    5. Εξευμενίζομαι πάραυτα με Καβάφη! Ευχαριστώ σας! :)

      Διαγραφή
    6. Τι κάνει ένας Ενικός λοιπόν ... (σημείωση: έχω καιρό να διαβάσω Καβάφη, πολύ μάλλον).

      Διαγραφή
    7. http://voltitses.blogspot.gr/2015/07/blog-post_26.html

      (Δεν θέλω να περιαυτολογήσω... με ξέρεις τώρα!!)

      Διαγραφή
    8. Μια και εκτός του δικού σου ιστολόγιου κάνεις βόλτες και σε άλλα, θα αποτολμούσα να σε προσκαλέσω κι εγώ με τη σειρά μου στο δικό μου. Όποτε λοιπόν κι αν σου 'ρθει η επιθυμία, η έμπνευση, η τρέλα, είσαι παραπάνω από ευπρόσδεκτος να 'μιλήσεις' για ό,τι σου κάνει κέφι, λογοτεχνικό, μουσικό, οτιδήποτε. Θα είναι τιμή μου. Αλλά και να μην κάνεις, η τιμή ισχύει έτσι κι αλλιώς για την επικοινωνία μας.

      Διαγραφή
    9. Πολύ ευχαρίστως Σπύρο! Θα στείλω σύντομα κείμενό μου. Μην εμφανίζομαι όλο στης Κατερίνας και γίνομαι μονότονος! Σε ευχαριστώ για την πρόταση.

      Οι επισκέψεις στο μπλογκ σου είναι δεδομένες ασχέτως αν τα σχόλιά μου είναι μετρημένα.

      Διαγραφή
    10. Φαντάζομαι ότι χρειάζεσαι κι ένα email μου: spirosglykas@yahoo.com Πιθανότατα το διάστημα 15 με τέλος Αυγούστου να μην μπορώ να ανεβάσω κείμενο γιατί θα είμαι διακοπές. Αν και αυτό δεν είναι σίγουρο διότι λόγω δουλειάς θα πρέπει να 'συνδέομαι' από κάπου.

      Διαγραφή
    11. Τι βλέπουν τα τεράστια γαλαζοπράσινα αμυγδαλωτά μου μάτια...
      Μεσιέ Μαραμπού, κάνατε τα νεύρα μου τσατάλια.
      Συμπεριφέρεστε ως πολιτικάντης. Μόλις σας κάνουν μια πρόταση, αμέσως λέτε ναι, κάνοντας διαρκώς απιστίες στον οίκο σας (με το οικόσημο του Τζόυς) βγάζοντας τα εν οίκω εν δήμω. Ας μη σας παραπέμψω στον Αλεξανδρινό -που αγαπάμε ομού μαζί και οι δύο- και στο μεγάλο Ναι και το μεγάλο Όχι του.
      Έλεος!

      Κι εσύ, ντουμ Σπύρο σπέρο, απαράδεκτος. Μόλις είδες πως το περί ου ο λόγος άτομο δεν έχει καθόλου αντιστάσεις στην έκθεση (κάποιον να το μαζέψει, anyway), οσονούπω άρχισες τις (ανήθικες) προτάσεις. Χάνω πάσα ιδέα...

      Διαγραφή
    12. Έχεις τεράστια αμυγδαλωτά πρασινογάλαζα μάτια (τ' άλλαξα λίγο); Χαλάλι σου. Πες ό,τι θες :)

      Διαγραφή
    13. Είμαι ο Άδωνις Γεωργιάδης του μπλογκινγκ, το παραδέχομαι!! :)

      Εμείς Μις Ρόζα, δεν είμεθα παντρεμένοι με τις καρέκλες μας! Η προβολή δεν μας θρέφει μήτε η εξουσία. Είμεθα άνθρωποι των λόγων και όχι των έργων!! Μην παραπλανάτε τον κόσμο, δεν εκθέτω τα του οίκου μου στον δήμο. Αντιθέτως, περιμαζεύω τα σκόρπια και τα επιστρέφω στον οίκο μου. Απλώς η διαδικασία απαιτεί χρόνο, μας κόψαν και κάτι επιδοτήσεις...!

      Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
      τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
      όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
      μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
      μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

      Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
      γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
      στων σχέσεων και των συναναστροφών
      την καθημερινήν ανοησία,
      ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

      Αυτό κάνω και εγώ... όσο μπορώ, όμως!! :Ρ
      Κάνει και ο Σπύρος κάτι προτάσεις πάντως...

      Διαγραφή
    14. Μαραμπού, μην προκαλείτε τη φαντασία μου. Είναι πολύ νοσηρή.

      Σπάιρους, πολύ θα 'θελα να έχω τα παραπάνω (καθώς και άλλα) προσόντα (ευσεβής πόθος), αλλά ανήκουν στη σφαίρα του φανταστικού. Γενικώς, δεν υπάρχω.
      Και δε μου λες, παρακαλώ, η συζήτηση γίνεται επί του οπτικού πεδίου και παραβλέπεις όλα τα υπόλοιπα; Τόση φαιά ουσία ξόδεψα να σ' εντυπωσιάσω με τις εξυπνάδες μου κι εσύ κόλλησες στα δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες.

      Διαγραφή
    15. Είδες με την κουβέντα αποκαλύπτομαι σιγά-σιγά. Πρέπει να παραδεχθείς όμως ότι είμαι ειλικρινής. Όσο για τον 'Άδωνη' έρχεται οσονούπω ...

      Διαγραφή
  3. Και επίσης θα συμφωνήσω με την ευστοχότατη παρατήρηση της Rosa. Το ίδιο σκεφτόμουν και εγώ καθώς διάβαζα την ανάρτησή σου αλλά περιορίστηκα μόνο στις μουσικές σου επιλογές.

    Τόση οικονομία στον λόγο (βρίσκοντας και χώρο να παραπονεθείς και για την ζέστη!) και ταυτόχρονα πολύ εστιασμένη παρουσίαση του βιβλίου! Μου θύμισε πόσο φλύαρος καταντώ εγώ!! Τελικά όλοι οι μπλόγκερς διαβάζουμε πάνω κάτω τα ίδια αλλά εκείνο που μας ξεχωρίζει είναι το προσωπικό ύφος του καθενός. Εύγε! Πρέπει να μετονομάσεις το μπλογκ σου και να το πεις, Οι λέξεις μου... μετρημένες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως ο,τι διαβάζω δικό σου το θαυμαζω γι αυτό τον λόγο. Ποιον; Ο,τι γραφείς πολλα αλλά έχουν πάντα ενδιαφέρον και χιούμορ. Ή αλήθεια είναι ότι γράφω τηλεγραφικά γιατί δε μου βγαίνει διαφορετικά.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου