Οι νόμοι των συνόρων - Javier Cercas


Ξεκίνησα να διαβάζω το ‘Σάμπαθ’ του Ροθ και το άφησα στη μέση. Μετά έπιασα το ‘Briefing for a decent into hell’ της Λέσινγκ και το άφησα έχοντας διαβάσει κάτι λιγότερο από το ένα τρίτο. Δε μου συμβαίνει συχνά να πιάνω βιβλία αγαπημένων μου συγγραφέων, το ένα μετά το άλλο και να μην μπορώ να τα τελειώσω.
Η λύτρωση επήλθε με το εξαιρετικό ‘Οι νόμοι των συνόρων’ του Θέρκας. Έχω τον ‘Ένοικο’ του ίδιου συγγραφέα ακόμα αδιάβαστο. Όλο έλεγα και έλεγα και τον άφηνα ώσπου έπεσε το μάτι μου στους Νόμους για το οποίο έγραφαν κολακευτικά σχόλια φίλοι στο facebook και τελικά έμελλε να είναι αυτό το πρώτο βιβλίο του ισπανού συγγραφέα που θα διάβαζα.
Ο Cañas είναι ένα αγόρι που πέφτει θύμα εκφοβισμού στην εφηβεία του. Μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς γνωρίζει τυχαία σε ένα μπαρ με ηλεκτρονικά παιχνίδια τον Θάρκο και την Τέρε. Ο Θάρκο είναι ένας νεαρός λωποδύτης που ηγείται μιας συμμορίας που κλέβει τσάντες και ανοίγει σπίτια και η Τέρε μοιάζει να είναι η κοπέλα του. O Cañas αποφασίζει να μπει στη συμμορία εξ αιτίας της Τέρε που την ερωτεύεται.
Ο Cañas και ο επιθεωρητής Cuencas αφηγούνται την ιστορία του Θάρκο σε ένα συγγραφέα που έχει αναλάβει να γράψει ένα βιβλίο για αυτόν. Mια ιστορία που τοποθετείται στην μεταβατική περίοδο μετά το τέλος της εποχής Franco και εκτείνεται μέχρι τις μέρες μας.

Η γραφή του Θέρκας είναι άμεση και η ιστορία που πλάθει εθιστική. Μόλις ξεκινήσεις το βιβλίο απλά δεν μπορείς να το αφήσεις, γίνεσαι κι εσύ ένας μάρτυρας των γεγονότων, συμπάσχεις με τον Cañas, άλλοτε θαυμάζεις κι άλλοτε λυπάσαι τον Θάρκο, αναρωτιέσαι τι έχει συμβεί στις σχέσεις των τριών μέχρι το τέλος. Θα το αγαπήσετε!


Σχόλια

  1. Σας συστήνω να διαβάσετε τον "Ένοικο".
    Ωραίο βιβλίο, ωραία λογοτεχνική ιδέα.

    Και το εν λόγω όμως φαίνεται ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. για τους στρατιώτες της σαλαμίνας δε θα μιλήσεις κανείς? δεν έχω διαβάσει τον ένοικο, αλλά οι στρατιωτες ήταν συγκλονιστικό βιβλίο!
    φενάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To xω κι αυτό στη λίστα με τα αδιάβαστα. Σίγουρα κάποια άλλα ιστολόγια θα έχουν ασχοληθεί. Πολύ λίγος χρόνος, πάρα πολλά βιβλία. Ευτυχώς!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου