Χάρις και εξιλέωση - Robin Jenkins




Διαβάζω στο οπισθόφυλλο: Αυτό το ψυχολογικό και πολιτικό μυθιστόρημα, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1960 παρουσιάζει αναλογίες με τα καλύτερα έργα του Γκράχαμ Γκρην (!!!) και του Τζον Λε Καρέ (!!) . Το ‘Χάρις και εξιλέωση’ το πέτυχα σε ένα βιβλιοπωλείο όταν μπαίνοντας να αγοράσω κάτι άλλο, έπιασε το μάτι μου το ενδιαφέρον εξώφυλλο και έπειτα γυρνώντας το από πίσω την περίληψη. Τον Robin Jenkins αν και πολυγραφότατος δεν τον γνώριζα. Έκανα λοιπόν μια παρορμητική κίνηση – πολύ εύκολη όταν έχεις λίγα ευρώ παραπάνω και βρίσκεσαι ανάμεσα σε βιβλία – και το πήρα. Αλλά δεν μου ‘βγήκε’. Δεν μπορώ να ξέρω πως είναι τα υπόλοιπα μυθιστορήματα του Jenkins, αλλά αυτό δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε. Ήταν σαν να βλέπω μια ταινία, Κυριακή βράδυ, σε ιδιωτικό κανάλι και ενώ ξέρω από πριν ότι θα περάσω δυο χλιαρές ώρες  παρόλα αυτά κάθομαι μέχρι το τέλος χωρίς να με πάρει ο ύπνος.
Πάντως έφτασα μέχρι την τελευταία σελίδα από περιέργεια αλλά και μαζοχισμό. Πολλές φορές με πιάνει να θέλω να δω πόσο απλοϊκά γραμμένο μπορεί να είναι ένα μυθιστόρημα ψάχνοντας παράλληλα τι μπορεί να του λείπει ή τι θα μπορούσε να γίνει  για να είναι του γούστου μου. Μεγάλο κόλλημα η λογοτεχνία για μερικούς μερικούς …

Περίληψη απ' το οπισθώφυλλο
Δύο Βρετανοί ταξιδιώτες, ο Ντόναλντ Κεμπ και η Μάργκαρετ Ντάνκαν, έχουν εξαφανιστεί στις άγριες, ορεινές εκτάσεις του βόρειου Αφγανιστάν, μια περιοχή όπου σπάνια τολμούν να εισέλθουν Δυτικοευρωπαίοι.
Οι αρχές στην πρωτεύουσα Καμπούλ ισχυρίζονται ότι έχουν δολοφονηθεί από τους κατοίκους ενός μικρού πρωτόγονου χωριού, και πως η δικαιοσύνη έχει ήδη αποδοθεί, με τη μορφή στυγερών αντιποίνων.
Ο Τζον Μακλάουντ, φίλος του ζευγαριού και πρώην διπλωμάτης στο Αφγανιστάν, δεν πείθεται από την εκδοχή των αρχών. Επιστρέφει στην Καμπούλ και ξεκινά τη δική του έρευνα, αντιμετωπίζοντας όμως παντού εμπόδια και σκόπιμες καθυστερήσεις. Η αναζήτηση του γίνεται έμμονη ιδέα, καθώς το όλο εγχείρημα συνδέεται με την προσωπική του επιθυμία να μάθει την αλήθεια πίσω από τη μυστηριώδη σχέση ανάμεσα στον Ντόναλντ και τη Μάργκαρετ.

 





Σχόλια